سفارش تبلیغ
صبا ویژن
 
با ترانه ...

عزیزی ازم پرسید چرا اسم وبلاگت رو گذاشتی «با ترانه»؟

گفتم: حالا...

یه ژست مقدس مآبی هم به خودش گرفت و گفت: آخه به تو نمیاد اهل ترانه باشی. خیلی در شأن تو نیست که از اسم ترانه در عنوان وبلاگت استفاده کنی!

بهش گفتم: این ترانه با اون ترانه که تو فکر می کنی فرق می کنه.

گفت: باشه! من می دونم. ولی دیگران که نمی دونن.

بعد از اون عزیز هم عزیزان ما خیلی زیاد شدن! یعنی هر کسی ما رو می دید همین سؤال رو ازمون می پرسید.

من البته جوابی داشتم که اون روز و هر روز در دلم به عزیزان خود می گفتم، ولی هیچ وقت اون رو به زبان نیاوردم.

شاید الآن وقتش باشه که به همه عزیزان خودم بگم که در این ترانه چه حکمتی نهفته و ما از این ترانه چه صدایی می شنویم.

واقعیتش اینه که من موقع راه اندازی این وبلاگ در حال سرودن یه شعر هم بودم که اتفاقاً خیلی ذهنم رو مشغول کرده بود. خصوصاً یه عبارت کلیدی داشت که من رو با خودش درگیر می کرد و یه حس خاصی بهم می داد.

اصلاً بذارید به جای توضیح اضافی، اون شعر رو براتون بذارم خودتون بخونید و مطلب دستتون بیاد.


یادم آید روز باران بود و اشکی بی بهانه
در تمنای نگاهم دور می گشتی ز خانه

نرم و نازک گونه هایم را به لب هایت فشردی
چست و چابک می پریدی در خروش رودخانه

شاد و خرم می کشیدی پر به باغ آسمان ها
می دویدی سوی جبهه با دو پای کودکانه

کودکی ده ساله بودی، نه دو سالی بیش، اما
گام هایت بر زمین حک کرد از مردی نشانه

جان من از دیده می بارید و باران سعی می کرد
تا نبیند کودکی اشکی به رخساری روانه

مثل شمعی سوختم بر خود چکیدم قطره قطره
خاطراتت هر زمان آمد به یادم دانه دانه

خواهرت می گفت ترکش، من ولی دیدم به خوابت
با گهرهای فراوان، روی سینه، روی شانه

صبح امروز آمدی جانم به قربانت! ولی من
جا نماندم در خم احساس های مادرانه

نغمه های یاحسین و پیکرت بر موجی از دست
تا که دیدم گفتم آمد باز باران با ترانه ...

 

به این لینک هم سری بزنید.

 




موضوع مطلب : شعر, داود, صلاحی, با ترانه, باز باران, دفاع مقدس, شهدا, نوجوان, دانش آموز


یکشنبه 92 اردیبهشت 15 :: 10:37 صبح ::  نویسنده : داود صلاحی

چندی پیش در دی و بهمن 88 مصادف با محرم و صفر 1421، شهرستان کرج میزبان شاعران آیینی استان تهران بود و اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان سوگواره ی شعر عاشورایی با کاروان باران را بدین منظور برگزار می کرد.
در این سوگواره که سطح کمی و کیفی آن در تراز کشوری برگزار شد بنده نیز شرف خدمتگذاری داشتم و به عنوان دبیر اجرایی سوگواره به همراه تعدادی از کارکنان اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی کرج و چند تن از شاعران شهرستان فعالیت داشتم.
علاقه مندان می توانند با مراجعه به پایگاه اطلاع رسانی اداره ی فوق الذکر به نشانی
http://www.afraa.ir
مراجعه و اطلاعات تکمیلی را دریافت نمایند.
اما آنچه ذکرش در اینجا مفید است مجموعه ی اشعار رسیده به دبیرخانه ی سوگواره است که پس از دو مرحله پالایش و گزینش، در قالب کتابی تحت عنوان با کاروان باران منتشر شد. در این کتاب از مجموع 434 اثر دریافتی، تعداد 143 اثر از 58 شاعر در 143 صفحه و با قطع پالتویی انتشار یافت.
نکته ی جالب این است که حروفچینی، صفحه آرایی، ویرایش و چاپ این کتاب مجموعآ سه روز طول کشید که به اذعان کسانی که تجربه ی چنین برنامه هایی را دارند به یک معجزه شبیه بود؛ اگرچه در خیمه ی حضرت اباعبدالله کار نشد ندارد.
این کتاب یکی از کامل ترین مجموعه های شعر آیینی است و شامل بهترین و زیباترین اشعار عاشورایی است و در میان آنها اشعاری درباره ی پیامبر اکرم و فرزند بزرگوارش امام رئوف سلطان علی بن موسی الرضا نیز وجود دارد. دوست داران می توانند با شماره ی 02612525455 تماس بگیرند تا توضیحات بیشتر درباره ی نحوه ی تهیه ی کتاب را در اختیارشان بگذارم.

 




موضوع مطلب : شعر, عاشورا


چهارشنبه 88 اسفند 12 :: 3:22 عصر ::  نویسنده : داود صلاحی