تقدیم به آیات
ضمن آرزوی سلامتی و دعا برای آزادی این خواهر بزرگوار از درگاه یزدان پاک، اشعاری را به روح بزرگ او که نمی‌دانم هم‌اکنون در گستره‌ی آسمان است یا در قفس تنگ زمین، تقدیم می‌کنم.

 1. دوبیتی

در خاک ز شعر، لاله می‌کارد باز
بغضی که نمرد و تازگی دارد باز
آیات زمین به آسمان رفت، چه غم؟!
آیات خدا ز عرش می‌بارد باز
***

باران که به پاکی‌ات شهادت داده‌است
خود را به فروفتادن عادت داده‌است
از اسب فتاده‌ای نه از اصل ...، این را
گلبرگ کبود یاس یادت داده‌است
***

بیدار شو ای شکوه بیداری ما!
آیات سجود تا ابد جاری ما!
در نزد امام جور، حق را گفتی
ای راز هزار سال دینداری ما!
***

برخیز و ببین که ما پر از ماه شدیم
وقتی که به سر شعرت آگاه شدیم
هرگاه که شیعه می‌فتد می‌روید
گویی که عزیز مصر از چاه شدیم
***

هنگام نزول ...، نه، صعودت آیات!
آمد به دلم که ما و ذلت؟ ... هیهات!
یک چشمه گریستم برایت، ای رود!
یک سوره به آیه‌های نامت صلوات!

 2. غزل

فلک به کام من انگار رام ناشدنی‌است
حدیث غربت شیعه تمام ناشدنی‌است 

نمی‌کنم گله، اما چنان ترک برداشت
که جام صبر دگرباره جام ناشدنی‌است

نه صبر کم، که مصیبت چنان اسفبار است
که کربلا هم از این حیث، شام ناشدنی‌است

دوباره پنجه‌ی شیطان به خاطرات غدیر
سقیفه‌ای که هنوز انهدام ناشدنی‌است

دوباره آل خلیفه، دوباره آل سعود
و آیه‌ها که دگر احترام ناشدنی‌است

بیان روشن آیات و باز هم ابلیس
اگرچه شعر تو تیغی نیام ناشدنی‌است

میان مردن و ذلت مرا مخیر کن
سپس ببین که برایم کدام ناشدنی‌است!

ز شهد جام شهادت مدار بر حذرم!
که حکم شیعه بر این می، حرام ناشدنی‌است

 سلام ما ز ازل بر تو تا ابد! هرچند
ادای حق تو با این سلام ناشدنی‌است
 

به این لینک هم سری بزنید